Big Show

Myvatn

Omdat het gisteravond zo laat was geworden waren we vanmorgen niet zo heel vroeg op. Toch reden we om een uur of 10 weer richting Myvatn. Hoewel het zonnetje bij de cabin lekker scheen hadden we veel regen onderweg en de auto begon zelfs een alarmbelletje te geven dat het maar 2 graden was.
Aangekomen bij Námarskard was het droog en scheen de zon gelukkig weer een beetje. Dit gebied heeft prachtige kleuren en is rijk aan fumarolen en blubberende modderpoelen. We hebben er een mooi rondje kunnen lopen en je kunt overal heel dichtbij komen. Dat is in Yellowstone wel anders. Het was wel erg toeristisch, maar we zijn natuurlijk niet de enige die al dit moois willen zien.
Een stukje terug bekeken we Grótagjá, een ondergrondse warme bron waar vroeger gebadderd kon worden, maar nu is het water te heet. Ik heb even gevoeld, volgens mij viel het wel mee. Bovenop de grot loopt een grote scheur waar de aardplaten uit elkaar schuiven.
Daarna zijn we teruggereden naar de cabin voor de lunch en om onze thermokleding aan te trekken. Vanmorgen hebben we namelijk nogmaals een walvis excursie geboekt omdat die van gisteren vanwege het weer een beetje tegenviel. Aangekomen in Húsavik kregen we zelfs 50% vaste klanten korting :-). Het water zag er een stuk kalmer uit en het zou ook niet gaan regenen.
De boot waar we op gingen was nu wel een stukje kleiner en vol met toeristen. Om 16.00 uur voeren we uit en al snel zagen we in het rustige water van de baai een spuit van het ademen van een walvis. Het was een prachtige bultrug die zelfs even met haar vin zwaaide! Na haar een tijdje te hebben gevolgd besloot de kapitein om wat verder richting zee te varen. Helaas zagen we geen tweede walvis, maar wel een hoop puffins, kwallen en meeuwen.
Toen stuurde de kapitein weer rustig terug richting de haven, maar al snel werd de koers veranderd want er was opnieuw een blow gezien in de verte. Daar aangekomen sprong de bultrug met een enorme kracht uit het water! Wauw, wat is dat gaaf! Gelukkig hadden we het allebei gezien, want de gids vertelde dat ze dat maar een paar keer per seizoen meemaken. Maar wat er toen gebeurde was onbeschrijfelijk, de Big Show ging beginnen. De walvis kwam pal naast de boot en begon met haar staart op het water te slaan. Pats, pats, pats, wat een kracht! Het hield wel zo'n 10 minuten aan. Toen bedacht ze waarschijnlijk dat ze nog een trucje had en begon het springen. Met heel veel kracht sprong ze keer op keer uit het water, vaak was bijna haar hele lichaam boven. WAUW, wat ontzettend gaaf om mee te maken! Zelfs de gids had het niet meer. Ze was gewoon aan het showen! Jee, wat een belevenis, het was moeilijk om na een half uur afscheid te moeten nemen terwijl ze nog steeds aan het springen was, maar we waren al behoorlijk over onze excursietijd heen. Op de terugweg genoten we van een kop chocomel en een kaneelbroodje en in de verte de nog springende walvis.
Terug in de haven waren we er nog stil van en hebben wat gegeten. Daarna rustig terug naar de cabin, onderweg was de weg soms wit gesneeuwd. Wij hadden een prachtige regenboog naast de auto die meebewoog waar we ook reden. Mooie afsluiter van een onvergetelijke dag!