Met een korreltje zout

Gisteren schreef iemand als reactie op het stukje dat het eindelijk eens mee zat. Lief bedoeld, maar ik wou dat het waar was. Gisteren kwamen we namelijk aan in dichte bewolking en het spetterde. Voor vandaag is niet veel beters voorspeld. En dat op het meest zonnige stukje Europa...

Na het ontbijt tafeltennissen we een uurtje en besluiten we dat we opnieuw onze plannen moeten omgooien. De wandeling in de erosiekrater, waar je vanaf het hoogste punt al uitzicht op had, moeten we helaas definitief laten schieten. De 16km lange tocht dwars door het hart van de krater is eigelijk DE tocht waar alle wandelaars voor komen en één van de 3 wandelingen die je op La Palma zou moeten doen, “anders ben je er niet geweest”. Omdat we door alle afzeggingen nog niet veel km’s in de benen hebben is het nu misschien maar goed ook. We besluiten dan ook om volgend jaar nog maar weer terug te gaan naar dit eiland en hopelijk kunnen we dan wel de tochten maken die op ons lijstje staan.

Omdat we vandaag toch iets willen doen besluiten we naar de zuidpunt van het eiland te rijden. Misschien blijft de bewolking daar wat meer boven land hangen en komt de zon er op het puntje langs.

De weg slingert via de zwart vulkanische kliffen tussen de eindeloze bananen plantages door. De trossen zijn enorm en je verbaast je dat de relatief kleine bomen zo’n zware tros kunnen dragen. Hier en daar zijn ze ondersteund, maar de meeste hangen gewoon te bungelen!

Dan doemt de vuurtoren van het zuiden op en daarmee ook de zon! Ze hebben zelfs 2 vuurtorens! Tja je kan het maar beter goed zien als je op zee bent want zo'n eiland geeft natuurlijk niet mee als je ertegenaan vaart...

Omdat het om de zuidpunt heen altijd erg hard waait is dit een prima locatie voor zoutpannen. We kunnen een rondje om- en langs de pannen maken en leren over het proces. Aan het eind liggen de hopen geoogst zout, wat een grote kristallen zitten er tussen! We staan nog een tijdje in de wind te turen over zee op het uiterste zuidpuntje. Mooi gezicht hoe de twee zeestromen om het eiland heen hier weer samen komen. En bovendien kijken we hier vandaan zó naar de zuidpool ;)! Maar misschien moet het dan toch wat helderder weer zijn want hoe we ook turen, we zien 'm niet ;).

Toch even lekker uitgewaaid zo. We nemen gelijk even polshoogte voor morgen, als we de kleine vulkaanroute gaan wandelen. We blijken dan het beste de auto hier bij de zoutpannen te kunnen parkeren en vervolgens de bus te nemen naar het startpunt in het hoger gelegen dorp. Met de auto rijden we nu vast naar het dorp om de boel te verkennen. Maar het is druilerig, koud en winderig in het dorp dus er is niet veel levendigheid.

Terug in het hotel wagen we nog een poging te zwemmen. We ontdekken dat er ook een verwarmd bad is! Van de 12 zwembaden die ze hier hebben is er maar één verwarmd, normaal is het kennelijk niet nodig. Maar voor nu is het het enige bad waar mensen ingaan, de rest blijft onberoerd. Ook wij laten ons in het water glijden, dit is best te doen zo!

’s Avonds verwonderen we ons weer aan de meute die zich verdringen bij het buffet. Wij doen het rustig aan, lekker mensen kijken met een biertje erbij!