Geen toegang

Vandaag begint het festival, maar de eerste optredens staan pas voor de middag gepland. Na het ontbijt zijn we dan ook op ons dooie gemakkie naar Coolidge gereden waar de de komende 4 dagen slapen. Even nog tanken voor maar €0,50 per liter en free and easy down the road we go!
We hebben trouwens het navigatie systeem Louis genoemd, vanwege zijn verschrikkelijk beroerde Engelse uitspraak. Als je wilt verdwalen moet je naar hem luisteren, want de straatnamen die hij uitspreekt zijn soms hilarisch!

Bij het festival aangekomen is alles weer heerlijk vertrouwd. Het is wel erg rustig op de eerste dag, maar dat zal vanavond wel anders zijn. Veel Amerikanen moeten overdag gewoon werken en komen voor het avondprogramma.
Ons eerste biertje is zoals de laatste 2 jaar op Han. Hij smaakt verrukkelijk! Echt genieten hier!

's Avonds eten we een broodje getrokken varken (pulled pork, haha): stukjes varkensvlees met bbq saus. Als we even later wat warme kleren uit de auto hebben gehaald wordt ons opeens de toegang geweigerd! Rob's camera wordt als professioneel gezien en mag er niet in! Das lekker, ruim 11.000 km afgelegd om hier te komen!
Voor nu lijkt het fotograferen ook enigszins te lukken met mijn camera, maar morgen proberen we het gewoon opnieuw.
De artiesten zijn trouwens super, vooral Dallas Smith is erg goed, al gillen de meiden hier het hardst voor Brett Eldredge.