Nieuwe vriendin

De trein is aangekomen in Lao Cai, tegen de Chinese grens. Vanaf hier is het nog een uurtje naar Sapa met een busje. Als we bij het hotel aankomen krijgen we eerst een goed ontbijt. Een dikke boterham met kaas! Ze hebben in Vietnam ook croissantjes, een overblijfsel van de Franse bezetting. Samen met een kop koffie gaat het er allemaal goed in. We krijgen nog een half uurtje om wat spullen over te pakken in de dagrugtassen en de grote rugtassen achter te laten in het hotel.
Dan begint de trekking! We lopen het drukke dorp uit, het wemelt hier van de toeristen. Gelukkig zijn de meeste te lui om te lopen en gaan ze veelal per busje hun weg, zo vertelt de gids. Zo gauw we het dorp uit zijn en de rijstvelden beginnen wordt het inderdaad rustiger. Het is vandaag prachtig mooi weer, de zon schijnt volop. Een unicum voor deze tijd van het jaar volgens de gids, dus we zijn blij dat we het zo goed treffen! En wát een prachtige omgeving, we genieten volop! Via een modderig pad en over de randjes van de rijstvelden lopen we langs wat boeren hutjes. Dames is mooie kleren zijn aan het handwerken, kindertjes spelen met wat ze hebben. De rijst is al geoogst dus er wordt nu niet meer op het land gewerkt.
We lopen een dorpje binnen van de Zwarte Hmong en mogen even spieken in de klaslokaaltjes. Ze zitten lief te schrijven en te giechelen.
Niet lang daarna heb ik er opeens een nieuwe vriendin bij. Het is een dame van de Rode Dao stam en ze probeert met me aan te pappen om me daarna spullen te verkopen. Ze heeft zeker een uur meegelopen tot het volgende dorpje, waar ze woont. We bekijken haar koopwaar en kopen een paar mooie armbandjes van haar.
Ook krijgen we onze lunch in het dorp, we hebben er inmiddels 8 km op zitten en lusten wel weer wat. Zoals altijd is het weer veel te veel, maar alles even lekker.
De gids vertelt dat hij voor het tweede deel een iets andere route heeft. Die is wat langer, maar véél mooier. We worden inderdaad beloond met een schitterend uitzicht over de rijstvelden! We banjeren door dichtbegroeide uitgebloeide maisvelden en komen ook nog door een bamboebos, heel apart om te zien. Wat zijn die stengels hoog!
Nadat we de rivier overspringen en nog een dorpje passeren is de laatste kilometer stijl omhoog! We hebben er inmiddels 15 km op zitten en puffend komen we aan. Maar de gastvrijheid van de homestay maakt alles goed! Een koud biertje en daarna een koude douche doet wonderen.
Het gastgezin en gidsen zijn ondertussen aan het koken. Dat doen ze heel handig, binnen op een open vuurtje, maar toch komt het niet blauw te staan. Het eten is weer heerlijk en we sluiten de dag af met een potje yahtzee en bier met de twee andere Nederlandse koppels. Erg gezellig!
Dan zoeken we allemaal ons bedje op, morgen hebben we weer een flinke tocht voor de boeg.