Verdwaalde Nederlander

We ontbijten in het gezellige Tag's Café, waar we gisteren koffie hadden gedronken. Lekker, allebei een grote gevulde omelet met toast en hashbrowns, koffie onbeperkt. De eigenaar is er ook en herkent ons gelijk. We kletsen nog wat en hij laat ons trots foto's van zijn hotrod zien.
Dan is het tijd om te gaan. We rijden noordwaarts, richting de Superstition Mountains. Afgelopen jaar hebben we een documentaire op History Channel gezien over de Lost Dutchman's Goldmine. Volgens de legende moet in deze bergen een goudmijn verstopt liggen. Er zijn al veel zoektochten naar de schat geweest en al behoorlijk wat mensen zijn daarbij (vaak op mysterieuze wijze) overleden. Wij zijn niet op zoek naar het goud, maar de legende intrigeert. De omgeving is in ieder geval prachtig en gelukkig raken we niet verdwaald ;).

We rijden een stukje terug om in Mesa een hotel te zoeken. De kamer is nog niet helemaal klaar, maar bij het restaurant ernaast kunnen we een ijsje eten. We krijgen een heet gietijzeren koekepannetje met een versgebakken heet chocolate-chip cookie. Daarop 2 bollen ijs en slagroom. Nou, dat gaat er best in na de wandeling van vanmiddag! Als het op is kunnen we ook de tassen naar de kamer brengen en nog even aan het zwembad zitten.
's Avonds eten we Mexicaanse enchiladas en tamales en doen we de was in het hotel.