Ik zie spoken!

Vandaag kunnen we het redelijk rustig aan doen. We hebben weliswaar een lange rit voor de boeg, maar daar kunnen we de hele dag over doen. Even geen grote wandelingen vandaag, voor onderweg hebben we wel een aantal ghost towns uitgezocht om te ontdekken.

De eerste (Adelina) konden we niet vinden, schiet lekker op zo. De tweede, San Pedro bleek nog enigszins bewoond, maar er was evengoed het één en ander aan oude troep te zien. Geen spectaculaire gebouwen, maar wel wat oude auto's, een hoop rommel en een begraafplaats. Bij het verlaten schooltje zat helaas het hek dicht, we hebben het maar niet gewaagd om er toch overheen te klimmen.

Dan door naar Chloride. Hier moeten we een behoorlijk stuk voor van de weg af. Ongeveer 30 mijl, maar de rit gaat door de bergen en duurt daardoor bijna een uur. Het oude mijn-stadje blijkt nog 11 bewoners te hebben, maar vergeleken met de hoogtijdagen (3000+) is dat niks.
De oude kruidenierswinkel is ruim 70 jaar afgesloten geweest, toen de kopers het daarna openden bleek het een ware tijdcapsule! Veel spullen voor alledaags gebruik, levensmiddelen en apparaten zijn daardoor geweldig goed bewaard gebleven. Het is nu een museumpje, de dame vertelde ons over de geschiedenis van Chloride en beantwoorde geduldig al onze vragen. Zo werd er zilverchloride gevonden, vandaar de naam Chloride. Nadat een wet was aangenomen dat puur goud en zilver klompjes niet meer als betaalmiddel gebruikt mochten worden daalde de prijs met meer dan 90% en werden de mijnen en het stadje halsoverkop verlaten.
De "hanging tree" midden in het dorp is nooit gebruikt om mensen op te knopen. Omdat er geen gevangenis in het stadje was werden dronkaards, raddraaiers en herrieschoppers voor straf aan de boom gebonden totdat ze weer nuchter waren en zich weer zouden gedragen of totdat de stagecoach ze mee zou nemen naar de dichtstbijzijnde gevangenis.
Na de geweldige uitleg kregen we een plattegrond en mochten we zelf op verkenning. Omdat sommige gebouwen nog bewoond worden mag je niet overal in, en ook naar binnen gluren wordt uiteraard niet gewaardeerd. Toch zagen we spoken in een huisje waar we wel in mochten! Ze lijken wel op ons ;). Beetje creepy werd het wel toen de deur opeens vanzelf open ging nadat de de foto's hadden genomen. Zal de wind wel zijn geweest...

De weg terug vanaf Chloride naar de snelweg leek wel korter dan op de heenweg. Verder richting het zuiden zouden we Las Palomas nog tegen moeten komen. Daar aangekomen bleek het een bewoond trailerpark te zijn. Wel een hoop rommel, maar dat was gewoon recente troep, geen antiquiteiten.

Bij het laatste stoppunt, Fort Selden, zouden oude ruïnes van het fort te zien zijn. Daar aangekomen om 16.15 bleek het zojuist gesloten te zijn, de beheerder draaide net het hek op slot. Jammer, maar het was toch de "laagst gerankte" van ons lijstje geweest en we waren ondertussen ook wel een beetje moe van de rit. In totaal ruim 300 mijl gereden, weliswaar met stops, maar de effectieve rijtijd stond toch op 5,5 uur (handig tellertje in de auto!).
Aangekomen in Las Cruces had de auto het ook wel een beetje gehad, we konden nog geen 30 mijl meer rijden op de tank! Maar weer even volgooien dus, een volle tank kostte ons nog geen 25 dollar! Ik dacht even dat ik wéér spoken zag, maar het was toch echt zo. Kijk, dat zijn nog eens prijzen :)

Het eten hebben we dit keer makkelijk gehouden, een broodje bij de Subway (en die eet je natuurlijk met chips erbij). Daarna nog een beetje shoppen bij de Walmart, Rob's kabeltje van de iPhone begon een te breken en ik had M&M's met after-eight smaak ontdekt :D