In de ban van de Condor
Door: Jose
Blijf op de hoogte en volg Rob en José
17 April 2017 | Verenigde Staten, Monterey
De omweg die we gisteren moesten maken vanwege de wegafsluiting was misschien jammer, maar geen ramp. Veel mooie vergezichten langs oneindige wijngaarden. We hadden al op de kaart gezien dat we Pinnacles National Park dan zouden kunnen bezoeken. Dit is waarschijnlijk het minst bekende en minst bezocht nationale park van de US, er waren dan ook maar een stuk of 15 auto's te zien op de parkeerplaats.
Vanaf de westingang zijn er een aantal wandelroutes te kiezen. De allerminst vrolijke dame van het informatiecentrum kwam met veel gezucht uit haar stoel en vertelde summier wat de routes te bieden hadden. We kozen voor de "uitdagende route" van 7km waar je een uur of 4 over doet. Er moeten een aantal condors zitten en wat zou het gaaf zijn om er eentje te zien! De uitgekozen route bood de grootste kans.
Met een behoorlijk dreigende lucht begonnen we aan de klim. Pittige tocht inderdaad. Eerst vals plat, maar al snel hele steile stukken. Binnen 1km waren we ruim 400m gestegen! Maar de uitzichten zijn dan ook zeer indrukwekkend. Ondertussen kwam ook het zonnetje door wat een aangename verrassing was. Voor onderweg hadden we de taco's van gisteravond mee, doggybag ;). Nou, die smaakten nog prima!
We vervolgde onze weg langs smalle, krappe paadje bovenop de grote rotspunten. Veelal via uitgehakte trappetjes, maar door de leuning prima te doen. Boven ons hoofd cirkelen de zwarte gieren al, die verwachten vast dat er een keer een toerist van de rotsen af rolt. Helaas waren de condors nergens te bekennen.
De terugtocht verliep uiteraard veel sneller, heuvel af. Maar zó steil dat onze benen het amper konden bijhouden. Uiteindelijk toch weer heelhuids terug bij de auto gekomen, inderdaad 4 uur later. Overigens wel helemaal lek gestoken dus straks maar even anti-jeuk zalf kopen.
Daarna doorgereden naar Monterey, onderweg begon het dan toch te regenen. Hier zullen we 2 nachtjes slapen dus we hebben morgen lekker de tijd.
's Avonds eten we bij Big Bear Diner. We bestellen allebei een runder-stoofpotje, in de uitvoering "little less" oftewel portie voor de kleine eter. Nou, bord vol dus en nog soep vooraf ook. Maar lekker!!! Zelden zo'n lekker maaltje gegeten in de US. We hadden al gezien dat ze ook heeeeerlijke toetjes hebben maar die zijn zó onwijs groot dat we besluiten er één te delen. Was alsnog teveel uiteraard ;)
Daarna nog de was gedaan, we zijn tenslotte alweer halverwege!
Vanaf de westingang zijn er een aantal wandelroutes te kiezen. De allerminst vrolijke dame van het informatiecentrum kwam met veel gezucht uit haar stoel en vertelde summier wat de routes te bieden hadden. We kozen voor de "uitdagende route" van 7km waar je een uur of 4 over doet. Er moeten een aantal condors zitten en wat zou het gaaf zijn om er eentje te zien! De uitgekozen route bood de grootste kans.
Met een behoorlijk dreigende lucht begonnen we aan de klim. Pittige tocht inderdaad. Eerst vals plat, maar al snel hele steile stukken. Binnen 1km waren we ruim 400m gestegen! Maar de uitzichten zijn dan ook zeer indrukwekkend. Ondertussen kwam ook het zonnetje door wat een aangename verrassing was. Voor onderweg hadden we de taco's van gisteravond mee, doggybag ;). Nou, die smaakten nog prima!
We vervolgde onze weg langs smalle, krappe paadje bovenop de grote rotspunten. Veelal via uitgehakte trappetjes, maar door de leuning prima te doen. Boven ons hoofd cirkelen de zwarte gieren al, die verwachten vast dat er een keer een toerist van de rotsen af rolt. Helaas waren de condors nergens te bekennen.
De terugtocht verliep uiteraard veel sneller, heuvel af. Maar zó steil dat onze benen het amper konden bijhouden. Uiteindelijk toch weer heelhuids terug bij de auto gekomen, inderdaad 4 uur later. Overigens wel helemaal lek gestoken dus straks maar even anti-jeuk zalf kopen.
Daarna doorgereden naar Monterey, onderweg begon het dan toch te regenen. Hier zullen we 2 nachtjes slapen dus we hebben morgen lekker de tijd.
's Avonds eten we bij Big Bear Diner. We bestellen allebei een runder-stoofpotje, in de uitvoering "little less" oftewel portie voor de kleine eter. Nou, bord vol dus en nog soep vooraf ook. Maar lekker!!! Zelden zo'n lekker maaltje gegeten in de US. We hadden al gezien dat ze ook heeeeerlijke toetjes hebben maar die zijn zó onwijs groot dat we besluiten er één te delen. Was alsnog teveel uiteraard ;)
Daarna nog de was gedaan, we zijn tenslotte alweer halverwege!
-
18 April 2017 - 11:12
Pa En Ma Kaspers:
Schitterende foto's !! En is dat een familie taart of jullie toetje ?? Niet te geloven zeg -
18 April 2017 - 12:25
Natas:
Prachtig hoor -
19 April 2017 - 10:07
Ferry:
Heel gaaf hoor!! -
19 April 2017 - 13:46
Diana:
Jammer van de condors, maar wel een prachtig gebied om te hiken. En de gier ziet er ook al gaaf uit. -
21 April 2017 - 14:02
Natasja En Fred Jak:
Ziet er weer geweldig uit. Mooie paadjes ;-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
