Vogels voeren
Door: Jose
Blijf op de hoogte en volg Rob en José
24 Maart 2019 | Jamaica, Brittonville
Deze ochtend allebei aan de bacon & eggs. Niet spannend maar wel een stuk smakelijker ;)
Vervolgens op naar Rockland Bird Sanctuary, een half uurtje buiten Montego Bay. Aan de afstand ligt het niet, maar we moeten via een steil, bochtig, slecht weggetje een stuk de bergen in.
De Bird Sanctuary is geweldig! We krijgen een klein flesje met suikerwater in ons handen gedrukt waarna de kolibries ons om de oren vliegen. Om te drinken gaan ze op je vinger zitten en steken hun snavel of tong in een gaatje in het dopje. Soms wordt er zelfs ruzie gemaakt om een plaatsje op je vinger! Zo'n vogeltje weegt maar 4 gram, daar is Japie met z’n 72 gram nog een zwaargewicht bij.
De oorspronkelijk bewoonster van het huis in de bergen heeft er jaren over gedaan om het vertrouwen van de vogeltjes te winnen. Ze is inmiddels overleden, maar haar werk wordt nog steeds voorgezet. Gelukkig maar, want voor ons was het een onvergetelijke ervaring!
Naar maar liefst ruim 2 uur te hebben doorgebracht tussen de vogeltjes vervolgen we onze reis. We rijden langs de noordkust richtig de Dunn’s River Falls. Het eerste stuk hebben we gisteren ook al 2x gereden, het voelt bijna vertrouwd aan. De rijstijl van de Jamaicanen went echter nooit!
De Dunn’s River Falls is een serie prachtige trap-watervallen die eindigt op het strand. Vanaf daar lopen we tegen de stroom in de waterval op naar boven. Wel is het er verschrikkelijk toeristisch en druk, maar de waterval is prachtig en het is toch ook wel weer hartstikke leuk om te doen. En achteraf bleek het eigenlijk vrij makkelijk te doen.
Aan het einde van de middag rijden we naar Geddes Great House, een oud landhuis een stukje het binnenland in. Het is wederom een rit over smalle, soms steile kronkel-weggetjes. Af en toe wordt het wat penibel als er een tegenligger aankomt, maar we redden het heelhuids.
We krijgen het “bijgebouwtje” helemaal voor ons zelf, we zijn de enige gasten. Het staat vol mooie, antieke meubelen, sommige lijk ik te herkennen van mijn oma. Het is alsof we in een museum mogen slapen. Na een korte rondleiding door het hoofdgebouw en een lekker diner in de sjieke eetkamer taaien we af naar ons bijgebouw.
Vervolgens op naar Rockland Bird Sanctuary, een half uurtje buiten Montego Bay. Aan de afstand ligt het niet, maar we moeten via een steil, bochtig, slecht weggetje een stuk de bergen in.
De Bird Sanctuary is geweldig! We krijgen een klein flesje met suikerwater in ons handen gedrukt waarna de kolibries ons om de oren vliegen. Om te drinken gaan ze op je vinger zitten en steken hun snavel of tong in een gaatje in het dopje. Soms wordt er zelfs ruzie gemaakt om een plaatsje op je vinger! Zo'n vogeltje weegt maar 4 gram, daar is Japie met z’n 72 gram nog een zwaargewicht bij.
De oorspronkelijk bewoonster van het huis in de bergen heeft er jaren over gedaan om het vertrouwen van de vogeltjes te winnen. Ze is inmiddels overleden, maar haar werk wordt nog steeds voorgezet. Gelukkig maar, want voor ons was het een onvergetelijke ervaring!
Naar maar liefst ruim 2 uur te hebben doorgebracht tussen de vogeltjes vervolgen we onze reis. We rijden langs de noordkust richtig de Dunn’s River Falls. Het eerste stuk hebben we gisteren ook al 2x gereden, het voelt bijna vertrouwd aan. De rijstijl van de Jamaicanen went echter nooit!
De Dunn’s River Falls is een serie prachtige trap-watervallen die eindigt op het strand. Vanaf daar lopen we tegen de stroom in de waterval op naar boven. Wel is het er verschrikkelijk toeristisch en druk, maar de waterval is prachtig en het is toch ook wel weer hartstikke leuk om te doen. En achteraf bleek het eigenlijk vrij makkelijk te doen.
Aan het einde van de middag rijden we naar Geddes Great House, een oud landhuis een stukje het binnenland in. Het is wederom een rit over smalle, soms steile kronkel-weggetjes. Af en toe wordt het wat penibel als er een tegenligger aankomt, maar we redden het heelhuids.
We krijgen het “bijgebouwtje” helemaal voor ons zelf, we zijn de enige gasten. Het staat vol mooie, antieke meubelen, sommige lijk ik te herkennen van mijn oma. Het is alsof we in een museum mogen slapen. Na een korte rondleiding door het hoofdgebouw en een lekker diner in de sjieke eetkamer taaien we af naar ons bijgebouw.
-
25 Maart 2019 - 09:07
PaMa:
Lieve José en Rob,
Wij reizen weer met jullie mee. We kunnen geen badkleding aan doen want nu we vandaag weer in Wormerveer zijn aangekomen is het daarvoor te koud. Jullie hebben daar beter weer en zo te zien al weer allerlei mooie belevenissen. Gr. En geniet! PaMa. -
25 Maart 2019 - 12:14
Linda:
Ah wat leuk die kolibries! Ik dacht dat ze altijd bleven vliegen, ook als ze gingen eten. Weer wat geleerd ;) -
25 Maart 2019 - 12:47
Jeanne:
Schitterend die kolibrietjes -
26 Maart 2019 - 08:05
Ma Kaspers:
Wat bijzonder dat je de kolibries zo kunt vasthouden en voeren. Geweldig !
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
