Corcovado - Rio Claro

Na een stevig ontbijt beginnen we weer aan de terugtocht, de mooie wandeling over het strand. De tassen gaan weer met de paardenkar, dat is wel zo prettig. Aangekomen in Carate pakken we de collectivo naar Puerto Jimenez. Dat is het openbaar vervoer, maar "bus" zou ik het niet willen noemen. Meer het type vrachtwagentje waar ook vee in wordt vervoerd. Maar goed, we hobbelen prima over de toch wel slechte weg en ook de rivieren zijn voor de collectivo goed te doen.
In Puerto Jimenez pikken we onze huurauto weer op en rijden naar Rio Claro, dat is aan de andere kant van de Golfo Dulce, de golf tussen het schiereiland en het vaste land. Onderweg lunchen we bij een soda (=eetstalletje) langs de weg.

We stoppen ook nog bij een kleine cacao plantage waar ze zelf op de hand cacaomassa maken. Er is net geoogst, dus helaas zijn bijna alle vruchten al van de bomen. Gelukkig hangen er toch nog een paar. We praten wat met de jongen die ons een kleine tour geeft, maar hij heeft niet zoveel verstand van de verdere verwerking tot chocola en probeert bij Rob wat informatie los te peuteren. Rob vertelt kort wat Cargill doet met de bonen die ze kopen, maar van cacao poeder en boter hadden ze daar nog nooit gehoord! We kopen een paar vruchten en hopen dat we ze kunnen meesmokkelen naar Nederland.
We komen pas aan het eind van de middag aan in Rio Claro, maar het is er nog bloedheet. We besluiten ons te oriënteren wat we morgen zullen doen.
's Avonds eten we in het hotelletje want in het stadje schijnt niet veel noemenswaardig te zitten. Het stikt hier alleen van de Duitsers, maar ze houden zich gelukkig vrij rustig.