Antelope Canyon
Door: Jose
Blijf op de hoogte en volg Rob en José
17 April 2018 | Verenigde Staten, Page
Vandaag hebben we een beetje een vrije dag: pas aan het eind van de middag gaan we naar de Lower Antelope Canyon.
Zo'n 14, 15 jaar geleden hebben we al de Upper Antelope Canyon gezien, dat was destijds een schitterende ervaring bij toeval. De beide canyons waren toen nog niet zo druk bezocht, we kwamen er toevallig langs en konden toen voor een prikkie gewoon mee met de tour. Klein groepje, geen reservering, midden op de dag. Dat is tegenwoordig wel anders. Vandaag de dag moet je vooral voor deze Upper Canyon al vér van tevoren reserveren, je gaat met een grote groep, en de zogeheten "photography tour" met het mooiste lichtinval kost je een klein fortuin.
Maar goed, vandaag dus de Lower Canyon. Het verschil zit 'm in het volgende: er loopt als het ware een grote erosie scheur door het zachte gesteente heen. Bij de Upper Canyon loop je die scheur in die zich als een nauwe spleet in de hoge rotswand bevindt. De zanderige bodem is vrij wijd, aan de bovenkant is de spleet bijna gesloten en er piept daardoor af en toe een straaltje zonlicht naar binnen (soort A-vorm).
Bij de Lower Canyon, een stukje verderop, daal je vanaf de bovenkant de scheur in, je gaat dan onder de grond. De zanderige bodem is daardoor vrij nauw, de bovenkant is wat wijder (V-vorm). Hierdoor valt er redelijk wat licht in de scheur wat de mooie kleuren van het gesteente extra lijkt te accentueren.
Tot zover de aardrijkskunde les ;)
Ook deze Lower Canyon kost tegenwoordig een lieve duit, maar we willen toch ook deze één keer in ons leven gezien hebben. Het massatoerisme wat hier tegenwoordig rondhobbelt bestaat voornamelijk uit ingevlogen Aziaten en zal in de toekomst alleen maar meer worden.
We staan met zo'n 50 man klaar, maar gelukkig worden we opgedeeld in kleinere groepjes. We hebben een leuke gids die ons veel over de Canyon kan vertellen en bovendien de beste fotoplekjes weet. We dalen af de scheur in via een serie stalen trappen. Hoewel we zo'n beetje wisten wat ons te wachten zou staan valt toch onze mond open van verbazing. Wat een pracht zeg! Het zachte licht, de streepjes in het gesteente, de vloeiende ronde lijnen, alles is prachtig. Na iedere bocht is het opnieuw "oooh" en "aaah". We lopen langzaam en proberen ons verblijf in de Canyon zo lang mogelijk te rekken. Onbeschrijfelijk, wat een natuurschoon!
Dan is toch echt het einde in zicht gekomen, via een laatste serie trappen klimmen we door de scheur weer naar buiten. Als rioolwerkers komen we de grond uit ;). Het is een vreemd gezicht: buiten zie je bijna niks van de canyon en zou je geen idee hebben dat er zo'n mooie wereld verborgen ligt.
Blij met deze ervaring rijden we weer terug naar het hotel.
Zo'n 14, 15 jaar geleden hebben we al de Upper Antelope Canyon gezien, dat was destijds een schitterende ervaring bij toeval. De beide canyons waren toen nog niet zo druk bezocht, we kwamen er toevallig langs en konden toen voor een prikkie gewoon mee met de tour. Klein groepje, geen reservering, midden op de dag. Dat is tegenwoordig wel anders. Vandaag de dag moet je vooral voor deze Upper Canyon al vér van tevoren reserveren, je gaat met een grote groep, en de zogeheten "photography tour" met het mooiste lichtinval kost je een klein fortuin.
Maar goed, vandaag dus de Lower Canyon. Het verschil zit 'm in het volgende: er loopt als het ware een grote erosie scheur door het zachte gesteente heen. Bij de Upper Canyon loop je die scheur in die zich als een nauwe spleet in de hoge rotswand bevindt. De zanderige bodem is vrij wijd, aan de bovenkant is de spleet bijna gesloten en er piept daardoor af en toe een straaltje zonlicht naar binnen (soort A-vorm).
Bij de Lower Canyon, een stukje verderop, daal je vanaf de bovenkant de scheur in, je gaat dan onder de grond. De zanderige bodem is daardoor vrij nauw, de bovenkant is wat wijder (V-vorm). Hierdoor valt er redelijk wat licht in de scheur wat de mooie kleuren van het gesteente extra lijkt te accentueren.
Tot zover de aardrijkskunde les ;)
Ook deze Lower Canyon kost tegenwoordig een lieve duit, maar we willen toch ook deze één keer in ons leven gezien hebben. Het massatoerisme wat hier tegenwoordig rondhobbelt bestaat voornamelijk uit ingevlogen Aziaten en zal in de toekomst alleen maar meer worden.
We staan met zo'n 50 man klaar, maar gelukkig worden we opgedeeld in kleinere groepjes. We hebben een leuke gids die ons veel over de Canyon kan vertellen en bovendien de beste fotoplekjes weet. We dalen af de scheur in via een serie stalen trappen. Hoewel we zo'n beetje wisten wat ons te wachten zou staan valt toch onze mond open van verbazing. Wat een pracht zeg! Het zachte licht, de streepjes in het gesteente, de vloeiende ronde lijnen, alles is prachtig. Na iedere bocht is het opnieuw "oooh" en "aaah". We lopen langzaam en proberen ons verblijf in de Canyon zo lang mogelijk te rekken. Onbeschrijfelijk, wat een natuurschoon!
Dan is toch echt het einde in zicht gekomen, via een laatste serie trappen klimmen we door de scheur weer naar buiten. Als rioolwerkers komen we de grond uit ;). Het is een vreemd gezicht: buiten zie je bijna niks van de canyon en zou je geen idee hebben dat er zo'n mooie wereld verborgen ligt.
Blij met deze ervaring rijden we weer terug naar het hotel.
-
18 April 2018 - 09:48
Pa En Ma Kaspers:
Mooooi !!!! -
18 April 2018 - 21:09
PaMa:
Jullie weten wel de mooiste plekjes te vinden. Nu ook weer we zijn stomverbaasd dat het in zo’n spleet zo mooi is. Nog veel plezier daar! -
18 April 2018 - 21:54
Fred:
Schitterend weer zeg. Kost een paar centen, maar is het zo te zien dubbel en dwars waard. -
18 April 2018 - 23:08
Coby:
Bijzonder met dat licht zo. Heel mooi.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
