Het meer van Atitlán
Door: José
Blijf op de hoogte en volg Rob en José
03 Februari 2024 | Guatemala, Panajachel
Vanwege de jetlag worden we al vroeg wakker (uur of 4), maar dat is niet zo erg want we moeten nog een ontbijtje zien te scoren deze ochtend. Na een lokaal bordje eieren, bonen en gebakken banaan lopen we naar het haventje en nemen de boot naar één van de aan het meer gelegen dorpjes welke alléén per boot bereikbaar zijn. Ze hebben allemaal hun eigen sfeer.
Het is een piepklein bootje en lijkt in de verste verte niet op alle andere boten. Maar we halen het ermee naar San Marcos ;). Dit blijkt een nog nogal zweverig dorpje te zijn: je kunt hier yogales volgen, mediteren, zen worden en je aura laten reinigen. Vanuit het haventje stappen we zó de hippie highway op en zien we alleen maar mensen in wijde haram broeken, ongeschoren oksels en met hun haar in de tist. We passen er niet echt tussen, dus na een wandelingetje en een koffie met hazelnoot melk, vegan brownie zonder gluten en een ecologisch gemberkoekje van amandelmeel stappen we weer in het bootje naar onze volgende stop ;)
San Juan heeft ons meer te bieden. De hoofdstraat is ontzettend kleurrijk en gezellig en wordt opgesierd door een dak van parasolletjes en vrolijke muziek. Het dorpje kenmerkt zich om de kleurrijke textiel en schilderijen. Na de hoofdstraat te zijn afgelopen besluiten we een tuktuk te nemen naar het begin van de wandelroute naar een uitzichtpunt. Het is niet zo heel ver lopen maar het uitzicht is er prachtig! Na een uurtje of twee rond dwalen in dit dorpje vertrekken we weer naar de volgende halte.
San Pedro is het laatste dorpje dat we aan doen. Wanneer we het bootje uitstappen lijkt het alsof hier verder geen toeristen zijn. Het blijkt een dorpje te zijn waar vooral veel backpackers komen feesten. We lopen dan ook een beetje verdwaald rond en besluiten een tuktuk te nemen naar het centrum. Daar is toch nog wat levendigheid en na een rondje door de hoofdstraat ploffen we neer op een terrasje aan het water. We drinken een biertje en nemen wat foto’s van dames die hun koopwaar aan ons aanbieden. Met ons nieuwe mini printertje geven we ze gelijk een foto, wat ze erg leuk vinden! De korting op mijn nieuwe armbandje is nu natuurlijk zó geregeld en we hebben gelijk een hartstikke leuke dag.
We zijn vrij om zo lang te blijven als we willen, maar rond 16:00u gaan we terug naar onze “hometown” Panajachel. “Pana” is het grootste dorpje, daar komen eigenlijk alle toeristen per bus aan.
We dwalen nog wat rond en genieten van de zonsondergang achter de vulkanen die het meer omringen.
-
04 Februari 2024 - 10:10
Pa En Ma Kaspers:
Wat een schoonheid, wat een kleuren , gewoon prachtig !
-
04 Februari 2024 - 10:30
Marijke:
wat een belevenis geweldig .. en zo mooi de kleuren die paraplu,s . en elk dorp zo anders heel bijzonder
-
04 Februari 2024 - 10:46
Fred:
Mooi hoor. Lekker kleurrijk en prachtige uitichten.
-
04 Februari 2024 - 10:53
Linda En Jonathan:
Superleuk weer om mee te reizen. En prachtige foto's! Geniet ze!
-
04 Februari 2024 - 12:51
Rob En Jeanne:
De kleurrijke kleding en markten zijn niet veranderd, ondanks de vele toeristen (wij waren hier in 1996 en 2005). Panajachel werd toen al ‘Gringo city’ genoemd. De markten en straten zien er allemaal wat netter uit. Handig de tuktuk, vooral als je veel wilt zien in korte tijd.
Veel plezier en geniet!!
-
04 Februari 2024 - 18:14
Ferry:
Mooi hoor, prachtige foto's. Genieten maar.
-
06 Februari 2024 - 12:05
Tazzz:
Prachtig, wat een kleuren! Jullie zien er ontspannen uit. Veel plezier
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
