Walking on the moon

Vandaag bezoeken we de maan, zo lijkt het tenminste. Het is even zoeken om er te komen, we rijden langs landerijen en daarna olievelden vol met ja-knikkers. Uiteindelijk vinden we de juiste afslag, het onverharde weggetje blijkt ontzettend mee te vallen.
Aangekomen bij de parkeerplaats van Bisti Badlands moet je het register tekenen zodat er naar je gezocht kan worden, mocht je iets overkomen. Klinkt hoopvol hè ;). Vervolgens moesten we even zoeken hoe we nou bij de mooie plekjes konden komen. Mijn GPS tracker had ik aangezet zodat we niet verdwalen, maar daar staan de hoogtepunten natuurlijk niet op vermeld.
De badlands ("slecht land", land waarop niks wil groeien) bestaat voornamelijk uit een brede droge wash. Aan weerszijden komen er droge zijrivieren bij zodat je bij het verkennen van al die zijtakken zigzaggend de rivier afloopt. Heen langs de ene kant, terug via de andere kant. Door erosie zijn hier de mooiste sculpturen ontstaan. Veelal hoodoos in allerlei soorten en maten. Dat zijn pilaren van een zachte steensoort met een kap (soms plat, soms bol) van een hardere steensoort er bovenop. Ze zijn schitterend en allemaal even uniek en fotogeniek.

Verderop moet een arch (rotsboog) te zien zijn. Na lang zoeken issie veel kleiner dan gedacht en dus bijna over het hoofd gezien :). Het gat is zó klein dat je er niet eens doorheen kunt kruipen!
Vervolgens stuiten we op een versteende boom. Hij ligt horizontaal op een smal muurtje van zandsteen. Eromheen ligt het bezaaid met stukken versteende stam en houtsnippers. Je blijft je verbazen dat het eruit ziet als hout, maar aanvoelt als steen!
Daarna is het tijd voor het hoogtepunt van Bisti, de Cracked Eggs. Deze rotsformaties hebben ovale vormen en zijn druk gemeleerd. Sommige liggen in een soort schaal, vandaar de naam. Ze worden ook wel dinosaur-eggs of alien-eggs genoemd, wat ook een toepasselijke naam zou zijn geweest. Ze zijn echt geweldig mooi en zeer uniek, dit komt nergens anders voor. We besluiten hier dus maar onze bagel en appel te lunchen.

Na de lunch lopen we door naar Eagles nest. We dachten dat dit ook een rotsformatie moest zijn, maar het blijkt een echt (verlaten) nest te zijn. Als we er bijna onder staan schiet er opeens nog een grote haas weg! Die zal vast niet op het nest wonen ;).
Dan klimmen we over de kleurrijke badlands naar de overkant van de wash. Inmiddels is het pittig gaan waaien, maar we bereiken uiteindelijk de groep hoodoos waar we naar opzoek waren. Vanaf daar lopen we terug en passeren we de rockgarden en de Valley of Bones. Geen botten te bekennen, maar wel hele mooi kogelronde bollen. De naam Bowling Alley was misschien toepasselijker geweest, maar ondanks de naam is het een prachtig veldje bollen.
Als laatste bezoeken we nog wat hoodoos, waaronder Elegant Hoodoo en daarna wordt het tijd om weer terug te gaan naar de auto. De wind is intussen enorm aangewakkerd en we hebben hem vol tegen!

Voldaan bereiken we uiteindelijk de parkeerplaats. We gokken hoever we gelopen denken te hebben. Meestal is het minder dan het gevoel aan mijn voeten zegt, maar dit keer toch andersom, we blijken 13km te hebben gelopen! Natuurlijk wel over de hele dag, maar toch. Geen last van mijn rug of been, alleen zere voeten, maar die had ik zonder hernia ook wel gehad ;).

Terug in het hotel gaan we eerst lekker in bad, daarna eten we een luxe hamburger. Die gaat er wel in!