De hort op

Bij het ontbijt is het een beetje onduidelijk wat de serveerster ons te bieden heeft. De Jamaicaanse uitspraak is nog erg wennen ;). Rob speelt op safe met bacon & eggs, ik probeer de plaatselijke specialiteit. Het zou iets met fruit moeten zijn.
Hmmmm, bleek toch een minder gelukkige keuze. Het is nogal bijzonder fruit. Rullig, de consistentie doet denken aan roerei, maar in de mond lijkt het veel te ver gegaarde pasta. Er zit op zich geen echte smaak aan, maar dat hebben ze prima opgelost door er groente en sardientjes doorheen te bakken. Een plak van een ander fruit (yam) doet sterk aan aardappel denken en een smakeloze gekookte banaan maakt het fruit-gerecht af. Al met al een niet zo’n hele beste combinatie als ontbijt… morgen ook maar op safe ;)

Vandaag wordt de auto afgeleverd bij het hotel. Half uurtje te laat, maar dat zal wel bij de “easy going” belevenis horen. In het verkeer blijken ze toch niet zo relaxt te zijn. Er wordt getoeterd om van alles en ze rijden als idioten. Dat is wel even wennen als je ook nog eens links moet rijden en een redelijk drukke stad uit wil!
Maar het lukt en na een half uur rijden bereiken we de Martha Brae River. Hier gaan we de rivier afzakken op een bamboe vlotje. De “captain” doet flink zijn best om het ons naar de zin te maken, vertelt over de natuur en zingt reggae. We hadden verwacht wat meer vogels te zien en misschien wat spectaculairdere stroomversnellingen te beleven, maar het bleef bij een vrij relaxt toertochtje. Evengoed leuk. Na afloop worden de vlotten uit het water getakeld en rijden we met een ritje vlotten/zwemvesten weer terug naar het startpunt waar we de auto hadden achtergelaten.

Terug in Montego Bay relaxen we wat en aan het eind van de middag nemen we opnieuw de auto richtig Falmouth. Hier vlakbij bevind zich de Luminous Lagoon, waar je ’s avonds kunt zwemmen in water met zeevonk algen, die bioluminescentie afgeven. Door beweging ontstaat de blauwe gloed, een beetje zoals bij breaklights. Alleen in het water verdwijnt het licht weer snel.
Omdat het nog niet donker is besluiten we eerst een kijkje te nemen in het stadje. Maar het lijkt hier wel een wespennest! Straten vol met auto’s, fietsers en bezige mensen. Het is file rijden door de straatjes en de boel maakt een verhitte indruk. Geen blanke te bekennen en iedereen kijkt ons doordringend aan dus we hebben niet het idee dat we hier gezellig door de straatje willen slenteren. Wanneer we weer wegrijden zien we een lijkauto, waarschijnlijk was daar alle commotie om.
Dan maar naar het haventje waar we bij een restaurantje een kop soep nemen. Na het ontbijt hadden we verder niets meer gegeten, dus die gaat er wel in. Ondertussen stroomt het restaurant massaal vol met toeristen voor de lagoon. We tellen minstens 9 busjes en nog wat “losse” toeristen. Gelukkig vertrekken wij met het bootje van de buurman, een bijna privé tour.
Na een klein stukje varen komen we aan op een plek waar de zeevonk sterk aanwezig is. We gaan voor anker en mogen zwemmen. De 4 andere mensen in de boot gaan niet het water in, dus we hebben het rijk helemaal alleen. Het is een prachtig gezicht!! Wanneer je beweegt wordt het flink blauw om je heen en het water dat van je lichaam afrolt glittert nog even na. Een bijzonder fenomeen en hartstikke leuk om mee te maken!
Na afloop rijden we terug naar Montego Bay en eten een lekkere maaltijd.