Op de maan

Reykjavik - Stykkishólmur

Na het ontbijt gingen we vanmorgen de auto ophalen. Nou ja, wíj werden opgehaald door Hertz (tassen mochten niet mee), kregen bij het verhuurbedrijf aan de rand van de stad de auto en moesten vervolgens weer terug om de tassen op te halen. Omslachtig gedoe, maar goed. Vervolgens even langs de supermarkt voor wat boodschappen voor de lunch en nog een kort bezoekje aan het Höfdi-huis. Daar is in 1986 door Reagan en Gorbachev het einde van de koude oorlog getekend.
Uiteindelijk konden we op pad, onze eerste bestemming voor vandaag was Thingvellir (dat schrijf je eigenlijk met een letter die niet op mijn toetsenbord zit, een soort P, maar je spreekt het uit als th). Na ongeveer een uur rijden kwamen we aan bij dit nationale park. Een drukte van jewelste, de hele parkeerplaats stond al vol. Het is de breuklijn tussen het Eurazische en Amerikaanse continent en al in het jaar 950 kwam het parlement er bijeen. Ook hebben de IJslanders zich er in 1944 onafhankelijk verklaard van Denemarken. Het lager gelegen deel is een groot meer, het grootste van IJsland. Door het kristalheldere water zag je mooi de diepe kloven in het landschap. We zijn langs de breuklijn een stuk naar een waterval gelopen en langs het meer weer terug.
Vervolgens zijn we noordwaarts gereden, zoals onze reisgids dat aanraadde. Aangekomen bij de gravel-weg stond er een groot bord dat je er niet met een gewone op mocht, maar ook in de reisbeschrijving van het reisbureau stond toch echt aangegeven dat we via deze weg moesten. Gelukkig viel het mee met de kwaliteit van de weg en kon ons VW polo'tje het wel aan. De zwarte vulkanische weg leidde ons door een prachtig landschap. Groene Teletubbie heuvels waar het mes in is gezet; vol met scheuren, lava begroeid met mossen en opengebarsten pukkels. Onderweg in dit maanlandschap hebben we ons broodje opgegeten. De stilte was indrukwekkend. Verder niemand te zien, geen bomen, alleen het geruis van de wind en een paar geinige langharige schaapjes verderop.
We reden verder via Reykholt naar twee mooie watervallen: de Hraunfossar en de Barnafoss. Vooral de Hraunfossar was prachtig, onder en tussen de lava velden bij de rivier stroomde allemaal kleine watervalletjes naast elkaar het water in. Erg bijzonder! Vervolgens troffen we bron Deildartunguhver, die 180 liter kokend water per seconde produceert en daarmee de omgeving van verwarming en warm water voorziet.
We reden via Borgarnes verder naar onze eindbestemming Stykkishólmur, een piepklein vissersstadje. Rond half acht kwamen we aan en hebben na het inchecken meteen een restaurantje opgezocht. Lekker gegeten en daarna nog een rondje langs het haventje gelopen. Morgen zullen we het schiereiland Snaefellsness verder ontdekken.