Kom je bij me eten?

Cadeautje van het reisbureau: we hebben een kookworkshop cadeau gekregen. De bedoeling is dat we vandaag met onze locale gastvrouw naar de markt gaan om inkopen te doen en daarna gezamenlijk de lunch gaan koken. Gisteren al even gekeken waar we elkaar zullen treffen, maar dat blijkt bij een kerk in een heel ander dorp verderop te zijn, huh??

Na het ontbijt gaan we eerst nog een stukje van onze stadswandeling aftikken. We doen het stadspark aan waar voornamelijk de locale bevolking op dit uur ontwaakt in de ochtendzon. Vervolgens bezoeken we de Cathedral San José en de naastgelegen ruïnes van de vorige versie, die de vele aardbevingen niet heeft overleefd.

Dan is het tijd om de taxi te nemen naar Santiago Zamora, voor de lunch. We komen er niet uit of de chickenbus ook naar dit dorpje rijdt, dus dan maar decadent. Het blijkt een half uurtje rijden en we zijn wat vroeg. Het dorpje ziet er totaal verlaten uit. Geen kip te bekennen en ook geen markt. Op het pleintje rond de kerk is een kleine kermis opgebouwd, maar alles is dicht. De wind blaast wat stof en papiertjes door de straten. Plots wordt de rust opgeschikt door tromslag en gefluit. Het geluid wordt sterker envanuit een straatje duikt een hele stoet op. Ze dragen een lege glazen kist, dus we vermoeden een processie. Maar dan wordt het vervolgd door een hele huisraad van tafels en stoelen die voorbij gedragen wordt. Is het misschien een heuglijke verhuizing en was het eerste object gewoon de vitrinekast?? Even later wordt de feestvreugde nog wat kracht bijgezet met een aantal lawine pijlen, wat een knallen!

We hebben inmiddels het idee dat we he-le-maal verkeerd zitten hier, maar na een tijdje komt daar tóch onze gastvrouw aan. Ze spreekt alleen Spaans, maar met mijn weggezakte cursus en wat handen- en voetenwerk begrijpen we elkaar wel.

Eerst doen we nog een paar inkopen. Niks geen markt, die hoop hadden we ook al laten varen. Het wordt een piepklein winkeltje waar een komkommer en een bos radijsjes op de kop worden getikt.

Een straatje verderop komen we via een deur in de golfplaten schutting bij haar huis aan. We wassen en snijden de groente voor de salade. Ook maken we tortilla’s van maisdeeg en bakken ze op het houtvuurtje. Het vlees staat ondertussen te trekken in de saus en de rijst staat op. Als alles klaar is kunnen we aan tafel en het smaakt heerlijk! Het gerecht heet pepián en is typisch Guatemalteeks. Het wordt eigenlijk gegeten met feestelijke gelegenheden, nou ja dat past dan wel weer bij die verhuizing ;)

Na het eten maken we nog gezamenlijk een ommetje door het dorp en vertelt onze gastvrouw wat over de vulkaan Agua waar we zicht op hebben: die is ooit uitgebarsten met een holte vol regenwater waardoor een heel dorp aan de voet verloren ging. Als laatste overhandigen we nog ons meegebrachte cadeautje, een zakje stroopwafels met Delftsblauwe klompjes eraan vastgeknoopt. Ze zijn hier gek op zoet dus het wordt heel hartelijk in ontvangst genomen.

Dan is het tijd om weer terug te gaan. De taxi brengt ons weer naar Antigua, waar we het laatste stukje van onze stadswandeling volmaken.