Dansen op de vulkaan

Akureyri - Myvatn

Een lange dag voor de boeg, dus vroeg op. We reden over de ringweg 1 en kwamen al snel bij de Godafoss. Een prachtige halfronde waterval maar wel erg toeristisch. Gek dat je steeds op de wegen bijna niemand tegenkomt maar bij dit soort attracties is er dan toch weer een blik toeristen opengetrokken. Snel door naar
Myvatn. De eerste stop was bij de pseudo kraters. Dat zijn geen vulkaantjes, maar lavabeddingen die zijn ingestort toen het water wat eronder zit is verdampt. Het regende ondertussen, een snoeiharde poolwind en het kwik was gedaald tot een graad of 4. Maar toch hebben we een mooie wandeling gemaakt rond en op de kratertjes.
Een warme kop chocomel later reden we door naar Dimmuborgir. Hier zijn prachtige lava formaties te vinden waar trollen zouden wonen. Gelukkig liepen we aardig beschut van de wind. Ook dit is weer een ontzettend mooi en heel ander landschap. Geen trol te bekennen overigens...
Terug op de hoofdweg reden we langs een prachtig blauw meer. Het doet chemisch aan zo'n kleurtje, maar het is helemaal echt en voedt de baden die je hier kunt nemen.
Vervolgens zijn we doorgereden naar de Krafla vulkaan. Dat is een hele bekende op IJsland en is sinds kort weer behoorlijk aan het rommelen. Je mag niet op de vulkaan zelf en helaas bederft de energiecentrale het uitzicht nogal. We konden wel op de Víti vulkaan die ernaast ligt. Door de straffe poolwind waren we bijna de enige maar dat maakt het des te unieker. Bovenop de kraterrand hebben we gedanst!
Verderop zijn we naar Leirhnjúkur gereden, een prachtig gekleurde berg met zwavelbronnen die mooi afsteken tegen het zwarte lava.
Toen was het tijd om in te checken en naar Húsavik te gaan waar we een whale watch tour zouden doen. Aanvankelijk stond die voor morgen op de planning, maar het is al een tijd slecht weer in deze regio en nu zou het wat opknappen. Bovendien hebben we dan een herkansing als we niet veel zien. In Húsavik hebben we optimistisch nog een lekker broodje gegeten en om 20.00 vertrok de boot. Helaas waren er vandaag geen walvissen in de baai gespot en moesten we dus helemaal buitengaats de woeste zee op. Twee keer kotsen later (José uiteraard...) vonden we een bultrug walvis. Het was een prachtig gezicht, ze kwam steeds een keer of 3 boven om te ademen waarna ze weer een aantal minuten onderdook. Bij zo'n diepe duik krijg je dan de staart te zien! Foto's maken was jammer genoeg wel erg moeilijk met die hoge golven en tot overmaat van ramp was het ook nog behoorlijk gaan regenen. Helaas konden we niet al te lang blijven want het was nog ruim een uur terug varen naar de haven.
Moe maar voldaan reden we terug naar onze cabin en kropen pas laat in bed.