2x autopech

Op de 19e werden we rond een uur of 8 opgepikt bij de guesthouse in Windhoek om de auto af te halen. Na een hele stapel papierwerk te hebben doorworsteld, alle inventaris te hebben doorgenomen en uitleg te hebben gehad over de motor, bandenwissel en het opzetten van de tent kunnen we 3 uur later vertrekken.
Na alle benodigde inkopen rijden we de stad uit, de drukte trotserend en even wennen aan links rijden en links schakelen. Gaat best goed dus rond een uur of 14.00 maken we vaart over het asfalt richting het noorden.

Maar dan pas merkt Rob dat het stuur helemaal scheef staat ten opzichte van de banden. De wagen trekt daardoor behoorlijk naar links (de bermkant) en het rijd zéker niet prettig. Gelukkig hadden we net in de stad een Namibische SIM-kaart gekocht, die komt nu mooi van pas om de autoverhuur mee te bellen. Die raad aan om terug te komen zodat de stuurinrichting opnieuw uitgelijnd kan worden. Half 3 zijn we daar, de monteur neemt de wagen mee naar een garage-shop, het zou zo’n 20 minuten duren.
Afrikaanse tijd denk ik, een dik uur later is hij terug, maar gelukkig is de klus geklaard. Om 16.00 uur kunnen we dan eindelijk op pad. Gelukkig maar, want het is ruim 3 uur rijden naar de campsite in Outjo en we willen het liefst vóór het donker nog de tent op kunnen zetten (zonsondergang is 18.45, waarna het al vrij snel echt helemaal donker is).
Maar op het asfalt kunnen we flink doorjakkeren zodat we nét als de zon onder is aankomen. Snel de tent opklappen en het hout aansteken voor de braai. Ook dat duurt wel een uurtje voordat je kooltjes hebt, dus we eten pas laat. Daarna nog een biertje toe en dan lekker ons tentje in.

De volgende ochtend staan we vroeg op. We hebben nog een goeie rit voor de boeg naar het wildpark Etosha en het zou fijn zijn als we daar vanmiddag ook nog op safari kunnen.
Maar tijdens het ontbijt ziet ik dat onze achterband helemaal slap is. Bij het afhalen van de auto gisteren had ik er al een opmerking over gemaakt dat die achterband een beetje slapper leek dan de andere achterband, maar ze zeiden toen dat dat oké was en dat hij net helemaal nagekeken is.
Het lijkt er dus op dat er toch een klein lek zit. Zelf kunnen we de band met de compressor oppompen, maar we willen natuurlijk wel dat hij langer meegaat dan 1 dag.
We bellen daarom voor de 2e keer de verhuurder of we de band mogen laten vervangen in het stadje Outjo. Plakken werd namelijk afgeraden, maar nu krijgen we toch te horen dat we hem kunnen laten plakken. Op dus naar de plaatselijke garage. Maar wanneer de band er eenmaal af ligt blijkt dat hij al 3 patches heeft en dat 1 daarvan nu lekt. Bovendien is de band oud en helemaal uitgedroogd. Na nogmaals een belletje mogen we toch een nieuwe band kopen.
Gelukkig maar, dat geeft een veiliger gevoel. De monteur wisselt ons wiel en we kunnen eindelijk op pad.

Aangekomen in Etosha begint de bureaucratie weer. Na alles betaald te hebben, en 2x te zijn gewisseld van campsite maken we de lunch en gaan daarna even zwemmen. Zo op het heetst van de dag heeft het niet veel zin om op safari te gaan, de dieren rusten allemaal, veelal uit het zicht.
In de namiddag kijken we bij de waterplaats waar ons kamp omheen is gebouwd, en zien de eerste olifant en neushoorn.
Buiten ons kamp tijdens een safari rondje zien we veel gazelles, jakhalzen en ander klein spul, maar het grote wild vinden we niet op de gekozen route. Alles is hier gortdroog, het is het droogste seizoen in jaren, dus de meeste dieren blijven in de buurt van water. Alle waterplaatsen die wij nu aandoen zijn droog.

Je moet terug zijn in het kamp vóór zonsondergang, anders gaat de poort dicht. Net aan, maar dat lukt en we zetten snel de tent op en maken het vuur aan voordat het echt donker is. We hebben een ander type tent op de auto dan de eerste keer dat we zo’n auto huurden, deze gaat zo mogelijk nóg makkelijker en sneller open.
We braaien een lekkere boerewors met mais en slaai. Tijdens het braaien horen we het gelach van hyena’s, maar die zitten buiten het hek. Er lopen rond de auto’s en tenten wel wat jakhalzen te scharrelen, die kunnen we wel aan.
Na het eten zitten we nog met een biertje een tijdje bij de waterplaats. Er staan een paar schijnwerpers op, waardoor wij de dieren wel kunnen zien, maar zijn ons niet. We zien 6 neushoorns, zowel witte als de schuwere zwarte, prachtig!
Blij kruipen we ‘s avonds de tent in.