Wildpark Etosha

Op zaterdag staan we al vroeg op, om 5.30 uur. Je gaat hier ook vroeg naar bed dus dan is het ook niet erg om vroeg op te staan. Bijna iedereen staat rond dat uur al om zijn tent te scharrelen. Om even vóór 7 uur (zonsopkomst) gaat de poort van het kamp open en dan willen de meesten ook wel het wildpark in omdat voornamelijk de leeuwen dan het meest actief zijn.
Zo ook wij. Dus we douchen, koken havermout pap en zetten koffie, doen de afwas, ruimen de tent en het hele boeltje op en gaan op pad.

Bij de waterbron van Okondeka is de kans op leeuwen groot. Daar is ook gefilmd door National Geografic voor de documentaire “The Lions of Okondeka”. Het is een half uur ten noorden van ons kamp, dus in de buurt voor Afrikaanse begrippen. Wanneer we daar aankomen spotten we inderdaad in de verte een aantal vrouwtjes leeuwen. Later komen er van 2 kanten nog meer aan gelopen, in totaal zijn het er 7. Wanneer we eigenlijk op het punt staan om weg te gaan komt van achter onze auto het grote mannetje aangelopen! Wat een machtig gezicht, schitterend zo vlak voor de auto langs!
Later in de ochtend bezoeken we nog een aantal andere waterplaatsen, sommige staan droog maar bij andere hebben we meer geluk. Olifanten, giraffen, struisvogels, zebra’s, gazelles, springbokken, er is van alles te zien.

Wanneer de zon hoog aan de hemel staat te branden keren we terug voor de lunch en een duik in het zwembad. In de namiddag rijden we terug naar
Okondeka om te zien of de leeuwen al dichterbij zijn gaan liggen. Ze zijn er nog wel en ook het mannetje, maar ze liggen nog altijd een eind verderop vlak bij de grote zoutvlakte van Etosha. Een heel tijdje kijken we naar ze maar dan is het tijd om terug te gaan.
We braaien dit keer hamburgers en maïskolven met slaai. Een Duits jong stel dat naast ons kampeert had gister nogal moeite met de braai. De jongen had geen bijl en ook geen aanmaakblokjes. Met een aansteker probeerde hij een takje aan te steken. Rob heeft hem geholpen, maar deze avond horen we ze ritselen met een zak chips als avondeten. Dat lukt ze wel zelfstandig ;)
Bij de waterplaats aan het kamp zagen we eerder op de avond al olifanten, nu in het donker zien we weer neushoorns, vermoedelijk moeder en (groot) kind want ze zijn aan het stoeien (oefenen).
In de nacht worden we weer een paar keer gewekt door de hyena’s en wat jakhals geritsel om de auto.

De volgende ochtend (vandaag, zondag) staan we weer zo vroeg op. We rijden deze ochtend een ronde ten zuidoosten van het kamp en zien wat bokken en gazelles en een enkele giraf. Een stukje verder oostwaarts treffen we een groot mannetjesleeuw met een gedode zebra! De zebra is half op, waarschijnlijk al van eerder in de nacht of ochtend, maar de leeuw bewaakt het kliekje en ligt onder een boom uit te buiken.
Nadat we een hele poos hebben staan kijken trekken we door naar ons volgende kamp, Halali. Eerst meer weer eens lunchen en zwemmen, wij moeten immers ook een beetje rusten en uitbuiken. En vandaag zowaar geen autopech, maar Rob had wel pech met de auto. Vinger tussen het zijluik, au. Blauwe nagel, maar voor de rest lijkt het leed gelukkig mee te vallen.
In de middag spotten we niet veel noemenswaardigs meer, maar een leeuw valt toch ook niet te overtroeven. Er trekken wat wolken binnen wat wel weer mooie luchten oplevert.

Op dit moment zijn we net klaar met eten, kaaswors, baked-beans en slaai. De buren schillen de piepers, zeker Hollanders :)
We sluiten zo onze “ijskraam” om nog even te gaan kijken wij de waterplaats :D