Caprivi strip

Wanneer we wakker zijn, gedoucht en ontbeten hebben gaan we even een kijkje nemen bij de rivier. Aan de overkant ligt Angola. Een vrouw doet de was en er zijn wat mannen met een bootje aan het vissen.
We Laten de campsite achter ons en volgen de Okavango rivier verder de Caprivi strip in. Dit is een lang, smal stuk land dat als een handvat aan Namibië vast zit. Hierdoor verzekerden ze zich met een grens aan Zimbabwe en Zambia, dat was een harde eis ten tijden van het afsplitsen van het hedendaagse Botswana van Namibië, dat vroeger samen Zuid-West Afrika was.
Tot zover de geschiedenisles ;)

We rijden weer verder en komen aan bij Popa falls. Vanaf hier ontstaat zo ongeveer de Okavango delta. De waterval is meer een stroomversnelling, veroorzaakt door de eerst van 5 breuklijnen in het landschap. Hij zou teleur stellen als ik dat al niet van tevoren had gelezen. Via de kleine eilandjes en de rotsen klauteren we wat dichterbij voor een beter zicht. Ook weer de aardrijkskunde les gehad.

Wanneer we aankomen bij de campsite even voorbij Popa falls krijgen we een plek aan de Okavango rivier. Prachtig uitzicht, maar er is wel op een bordje te zien dat je moet uitkijken voor krokodillen en nijlpaarden.
We zien ze niet, en gaan na de lunch nog maar even zwemmen. In het zwembad hoor ;)
Aan het eind van de middag worden we opgehaald voor een wandeling naar een dorpje van de plaatselijke bevolking. In de Caprivi strip waan je je, veel meer dan in de rest van Namibië, in het Afrika dat je je voorstelt als je aan Afrika denkt. De mensen wonen hier in hutjes gemaakt van termietenheuvel-klei met een rieten dakje. Vaak staat er ook een rieten schutting rondom. Langs de weg zie je veel vee en mensen met emmers water op hun hoofd. De kindertjes zijn stoffig en spelen met wat ze aantreffen op straat.
Tijdens de dorps-wandeling vertelt onze gids over het leven in de dorpjes, wat ze eten, hoe ze komen en hoe ze wonen. Daarna wordt er voor ons gezongen en gedanst en wordt het traditionele schouwspel afgesloten met een financiële gift van ons. We zien het gelaten aan, we voelen ons toch altijd een beetje ongemakkelijk met dit soort “aapjes kijken” toestanden. Maar goed, het hoort er allemaal een beetje bij.
Terug bij de tent braaien we uiteraard weer en gaan vroeg naar bed. Zo in het donker is het misschien beter om niet al te lang aan de rivier te blijven zitten.
Wanneer we in de tent liggen horen we inderdaad de nijlpaarden knorren!

De volgende ochtend worden we wakker met een krokodil voor de deur. Nou ja, hij ligt te zonnen op een steen in de rivier, maar toch ;)
Na het ontbijt vertrekken we verder oostwaarts, al dieper de Caprivi strip in. Onderweg treffen we verschillende controle posten, ze refereren nog aan de tijd van de onrusten met Angola. Redelijk eenvoudig komen we er doorheen, veelal wordt je doorgelaten als ze zien dat je toerist bent, een enkele keer vragen ze naar je bestemming. De meeste oponthoud hebben we nog van het overstekend vee en de de mensen langs de weg, al kun je hier ook olifanten op de weg treffen, zo waarschuwen de borden.
We komen aan bij de Kwando rivier. Hier is ook onze campsite. We staan dit keer niet aan de rivier, maar we hebben wel een heeeeele ruime plek! En nog wel met eigen bush-douche en wc. Dat is nog een leuk!

In de middag worden we opgehaald voor een game-drive met gids in het nabij gelegen Mudumu National Park. Het is maar een klein park en er komen niet veel toeristen. De zandwegen zijn op een aantal plaatsten mul en diep dus we kunnen mooi de rij-techniek even afkijken. De gids is erg scherp en spot voor ons veel dieren. Eerst zien we verschillende bokkies, daarna een grote groep gieren en Marabu’s (wat een lelijkerds!) die van een olifant-bekken eten.
Dieper het park in komen we olifanten tegen. En echt heeeeel veel! Honderden! Veel staan tussen de stuiken, maar ook bij de rivier staat een hele kudde te drinken. Wat een machtig gezicht!
Compleet gelukkig rijden we tegen zonsondergang terug naar het kamp.